28.11.2011
"Złote Berło" dla Wiesława Myśliwskiego
Wybitny pisarz Wiesław Myśliwski został laureatem tegorocznej nagrody "Złote Berło" przyznawanej dorocznie przez Bank Millennium i Fundację Kultury Polskiej. Otrzymał ją za „pełną nowatorskich poszukiwań i epickiego rozmachu twórczość pisarską przedstawiającą przemiany oraz przewartościowania postaw Polaków".
Podczas uroczystości, która odbyła się 28 listopada br. w Teatrze Dramatycznym w Warszawie fragmenty „Traktatu o łuskaniu fasoli" autorstwa W. Myśliwskiego czytał Olgierd Łukaszewicz, a w specjalnym koncercie wystąpili: „Kwartet Śląski", „Tangata Quintet" oraz Trio Eryka Kulma z gośćmi - Maciejem Sikałą i Piotrem Wojtasikiem. „Małe Berło", specjalną nagrodę przyznawaną przez Laureata, otrzymała Gminna Biblioteka Publiczna w Kijach w woj. świętokrzyskim.
Reportaż z uroczystości wręczenia tegorocznej nagrody "Złotego Berła" oraz towarzyszącego mu koncertu został wyemitowany 4 grudnia br. na antenie TVP2.
Wiesław Myśliwski
Autor powieści i dramatów, w których zawarł - w twórczym nawiązaniu do wielkich tradycji epiki polskiej i światowej oraz równie twórczym dialogu z nowatorskimi poszukiwaniami artystycznymi nowoczesnej prozy psychologiczno-obyczajowej - niezmiernie rozległą i bogatą panoramę przemian i przewartościowań, jakie dokonały się w naszym kraju w XX wieku.
Urodził się 25 marca 1932 roku w Dwikozach koło Sandomierza. Jego ojciec, Julian, wywodził się z rodziny mieszczańskiej z Ćmielowa, był oficerem, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku, po demobilizacji został urzędnikiem, natomiast matka Myśliwskiego, Marianna, była wychowanką Uniwersytetu Ludowego Zofii i Ignacego Solarzów w Szycach, w młodości aktywnie działała w ZMW "Wici".
Po wojnie Wiesław Myśliwski uczęszczał do gimnazjum i liceum ogólnokształcącego w Sandomierzu, maturę zdał w 1951 roku. Pod wpływem swej przyszłej żony Wacławy Stec, zdecydował się na studia na wydziale filologii polskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończył w 1956 roku.
W 1955 roku debiutował recenzją powieści E. de Greff "Noc jest moim światłem". W latach 1955-1976 pracował w Ludowej Spółdzielni Wydawniczej w Warszawie, pełniąc m.in. funkcję kierownika redakcji literatury współczesnej oraz zastępcy redaktora naczelnego. W latach 1975-1999 był redaktorem naczelnym kwartalnika „Regiony", w latach 1993 -1999 także dwutygodnika kulturalnego „Sycyna". Od 1997 roku jest przewodniczącym jury konkursu - Ogólnopolskiej Nagrody im. Aleksandra Patkowskiego w Sandomierzu. W latach 1971-1983 był członkiem Związku Literatów Polskich.
Debiutancka powieść „Nagi Sad" z 1967 r. doczekała się filmowej adaptacji pt. „Przez dziewięć mostów" w 1971 r. z Franciszkiem Pieczką w roli głównej. Następnie ukazały się „Pałac" (1970), „Złodziej" (1973), „Klucznik" (1978), „Kamień na kamieniu" (1984), „Drzewo" (1988), a także: „Widnokrąg" (1996) uhonorowany Nagrodą Nike, „Requiem dla gospodyni" (2000), „Traktat o łuskaniu fasoli" (2006), za który po raz drugi otrzymał Nagrodę Nike oraz Nagrodę Literacką Gdynia, nagrodę TV Kultura i nagrodę miesięcznika „Odra".
Ekranizacji i realizacji teatralnych jego utworów podejmowali się tacy twórcy jak: Ryszard Ber, Wojciech Marczewski, Stefan Szlachtycz, Tadeusz Junak, Kazimierz Dejmek, Izabella Cywińska, Bogdan Tosza. Książki Myśliwskiego przetłumaczono na dwadzieścia języków. Jest laureatem wielu odznaczeń i nagród m.in: Krzyży Kawalerskiego i Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski, Nagród Państwowych, Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Orderu Ecce Homo. Uzyskał tytuł doktora honoris causa Uniwerytetu Opolskiego i Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. W 2011 roku otrzymał francuską nagrodę „Grand Prix Littéraire" Saint - Emilion za „Traktat o łuskaniu fasoli" oraz polsko-niemiecką nagrodę Bogumiła Lindego przyznawaną przez zaprzyjaźnione miasta Getyngę i Toruń.
