Na mocy ustawy BIK gromadzi i udostępnia dane o historii kredytowej konsumentów i przedsiębiorców. Informacje te są przekazywane do banków, SKOK-ów oraz pozostałych instytucji udzielających kredytów poza sektorem bankowym. Dzięki danym zawartym w BIK proces przyznawania kredytów może być szybszy, trafniejszy i przy zmniejszonym ryzyku nadmiernego zadłużania się klientów, co przekłada się też na większe bezpieczeństwo depozytów. Dzięki pozytywnej historii kredytowej w BIK klienci mogą łatwiej uzyskać kredyt na finansowanie swoich potrzeb. Negatywna historia w BIK może mieć wpływ na ocenę wiarygodności klienta w instytucjach finansowych, może powodować wzrost kosztów kredytu, a nawet uniemożliwić jego otrzymanie.

Informacje o spłacie zobowiązań, zarówno terminowej, jak i nieterminowej przekazywane są do BIK dwa razy w tygodniu. Jeśli zobowiązanie nie było spłacane terminowo - dane przetwarzane są w BIK przez okres 5-letni bez zgody Klienta, jeśli spełnione zostały łącznie następujące warunki:

• dopuszczono się zwłoki w spłacie zobowiązania powyżej 60 dni,
• upłynęło 30 dni od poinformowania Klienta przez bank lub SKOK o zamiarze przetwarzania danych Klienta bez jego zgody.

Zgodnie z art. 105a ust. 4 i 5 ustawy Prawo bankowe dane dotyczące zobowiązań wszystkich Klientów mogą być przetwarzane w BIK przez okres 12 lat od dnia wygaśnięcia zobowiązania dla celów związanych ze stosowaniem przez kredytodawców metod statystycznych. Przetwarzanie danych w tym celu nie wymaga zgód Klientów, a dane nie są wykorzystywane do oceny zdolności kredytowej.

BIK umożliwia klientom bezpłatne sprawdzenie swojej historii kredytowej. Wszelkie niezbędne informacje znajdziesz na stronie www.bik.pllink otwiera się w nowym oknie.

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 10 grudnia 2003 r. banki wymieniają się informacjami o klientach za pośrednictwem systemu BR.

Bankowy Rejestr (BR) jest bazą prowadzoną przez Związek Banków Polskich. Gromadzone są w nim dane identyfikacyjne Klientów indywidualnych i przedsiębiorców niewywiązujących się ze swoich zobowiązań wobec banków.

Dane w Systemie Bankowy Rejestr mogą być przetwarzane bez zgody Klienta nawet przez 5 lat po zamknięciu rachunku bankowego.

Upadłość konsumencka - czyli sądowe ustalenie niewypłacalności dłużnika, który staje się upadłym polega na:

• likwidacji majątku upadłego (spieniężenie i podział między wierzycieli);
• wykonaniu Planu Spłaty Wierzycieli przez upadłego (ratalnej spłaty wierzycieli w kwocie ustalonej przez sąd);
• umorzeniu ewentualnych niezaspokojonych w powyższy sposób zobowiązań upadłego.

Upadłość można ogłosić raz na 10 lat.

O ogłoszeniu upadłości decyduje sąd rejonowy (gospodarczy wydział upadłościowy właściwy według miejsca zamieszkania dłużnika) na wniosek dłużnika lub wierzyciela. Z wnioskiem o ogłoszenie upadłości ze strony dłużnika może wystąpić osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w momencie powstania niezawinionej niewypłacalności.

Sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli dłużnik doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.

Obowiązkiem dłużnika jest wskazanie we wniosku składników swojego majątku. Te z nich, które są możliwe do zbycia podlegają zajęciu, a następnie są licytowane. Uzyskane sumy pieniężne zostają przeznaczone na spłatę wierzytelności.

Podejmując decyzję o złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej należy mieć na uwadze, że wiąże się to z poważnymi konsekwencjami w momencie składania wniosku, a także na przyszłości, wywiera wpływ nie tylko na sytuację majątkową dłużnika, ale także jego małżonka. Cały majątek wspólny małżonków wchodzi do masy upadłości, a małżonek dłużnika może dochodzić swojego udziału w majątku wspólnym w ramach postępowania upadłościowego.

Dane osób, w stosunku do których sąd ogłosi upadłość będą publikowane w Centralnym Rejestrze Restrukturyzacji i Upadłości.

Szczegółowe informacje znajdują się w Ustawie z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze, ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2014 poz. 1306, ustawa weszła w życie 31 grudnia 2014 r.) – tzw. nowej upadłości konsumenckiej.